เวลาได้ดีมีสุขอย่ าห ล งระเริงลืมตน อย่ าดูแคลนผู้อื่น อย่ าคิดแต่จะตอบสนองความต้องการของตนฝ่ายเดียว
ชีวิตย่อมมีขึ้น มีลง ปีนี้แย่ ปีหน้าอาจจะดี ปีถัดไปอาจจะแย่ยิ่งกว่า
สมบูรณ์พูนสุขอาจไม่อยู่ตลอด ความตกต่ำอาจมาเยือนสักวัน เมื่อเราได้ดีแล้วจงเปิดทางรอดให้คนอื่นบ้าง
เมื่อถึงคราวเรา จะทำให้เราไม่เจอทางตัน เมื่อเราเป็นสุขแล้วจงช่วยให้คนอื่นพ้นทุ กข์บ้าง
เมื่อถึงคราวเรา จะทำให้เรามีหม ู่มิตรมากขึ้น เมื่อเราอิ่มแล้วจงช่วยให้คนอื่นพ้นจากความหิวโหยบ้าง
เมื่อถึงคราวเรา จะทำให้เราไม่เจอความตกอับ คนเรานั้นถ้าทำอะไรออ กไป ก็จะได้กลับคืน มาอย่ างนั้น
ถ้าเราใจดำกับผู้อื่น เขาก็จะใจดำกับเรา ถ้าเราใจดีกับผู้อื่น เขาก็จะใจดีกับเรา จงรู้จักอ กเขาอ กเรา เอ าใจเขามาใส่ใจเรา
เพราะใจคนเหมือนถนน ยิ่งคิดเล็กคิดน้อยทางเดินจะยิ่งแคบ ยิ่งโอบอุ้ม ยิ่งมีน้ำใจ ทางเดินจะยิ่งกว้าง
เมื่อเจอความลำบาก จะเห็นน้ำใจของคนรอบข้าง เมื่อเจอปัญหาและอุปสรรค จะเห็นความอดทนของตนเอง
หวังน้ำใจจากคนอื่นได้ แต่ใช่ว่าทุกครั้งที่ขอ ก็สมใจ แต่อย่ าให้คนอื่นรอคอยน้ำใจจากเรา เราควรเป็นฝ่ายให้ก่อนเสมอ
อย่ ามัวแต่คิดเล็กคิดน้อย เพราะจะทำให้ไม่รู้จักแบ่งปัน คนที่ชอบแย่งจ่ายเงินค่าอาหารก่อน ไม่ใช่เพราะเขารวย
แต่ เป็นเพราะเขาเห็นว่ามิตรภาพ สำคัญกว่าราคาอาหารใน มื้อนั้น คนที่ยอมยกผลประโยชน์ให้ผู้อื่น มากกว่าเวลาลงทุนร่วมกัน
ไม่ใช่เพราะเขาไม่อย ากได้ แต่เป็นเพราะเขารู้จักแบ่งปัน
คนที่ยอมทำงาน มากกว่าคนอื่น ยอมทำงานที่หนักกว่าโดยไม่บ่น ไม่ใช่เพราะเขาโง่ แต่เป็นเพราะเขา
อย ากเห็นความสำเร็จของส่วนรวมมาก่อน คนที่ยอมขอโท ษก่อนเวลาทະ เ ล า ະกัน ไม่ใช่เพราะเขาผิ ด
แต่ เป็นเพราะเขายังแคร์ความรู้สึกของคนอื่น คนที่ยอมช่วยเหลือคนอื่นไม่ว่าเรื่องใด
ไม่ใช่เพราะเขาเป็นหนี้คุณ แต่ เป็นเพราะเขาเห็นผู้อื่นเป็นเพื่อนแท้
เห็น มิตรภาพสำคัญกว่า คนอื่นช่วยเหลือคุณนั่นเป็นเรื่องของน้ำใจ
ที่ไม่ช่วยเหลือคุณนั่นก็เป็นเรื่องของเขา อย่ าเก็บมาใส่ใจ
คุณเคยช่วยใครอย่ าไปจำเป็นบุญคุณ ใครเคยช่วยคุณจำไว้ว่าต้องตอบแทนคุณ
