เรื่องมีอยู่ว่า ศาสตราจารย์ผู้เกษียณอายุราชการคนหนึ่ง ใช้ชีวิตช่วงบั้นปล ายกับภรรย าเฒ่าอย่ างมีความสุข
ตื่นเช้ามาไปตล าด จับจ่ายซื้อของเล็กๆน้อยๆ บ่ายคล้อยออ กไปดื่มชากาแฟตามร้านของเหล่ าลูกศิษย์
ค่ำๆหลังทานอาหารเย็น สองสามีภรรย านั่งอ่ า นนิตยสา ร ไม่ก็เช็คภาพถ่ายในไลน์ที่บุตรสาวเพียงคนเดียว
มักส่งมาให้ เธออยู่อเมริกา เช้าวันหนึ่งเมื่อเดือนก่อน
วิธีธรรมชาติเพื่อฆ่ าติ่งเนื้องอ กในชั่ วข้ามคืน ตอนที่เขาลุกจากเตียง มือทาบกับผ้าปูที่นอนที่ชื้นด้วยน้ำ
“ย ายแก่ เธอฉี่รดที่นอนเหรอ?” เขาเอ่ยหยอ กภรรย าเฒ่า
ไม่มีปฏิกิริย าตอบรับของฝ่ายภรรย า! เธอสิ้นลมไป ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
“อย่ าโศกเศร้าเ สี ยใจ ภรรย าของคุณเธอไป ในที่ๆดีที่สุดแล้ว”
“ให้ผมมานอนเป็นเพื่อนอาจารย์ไหมครับ สมชัยและวีณาก็จะมาด้วยนะครับ”
คำปลอบประโลมใจที่เพื่อนๆและ เหล่ าลูกศิษย์เข้ามาปลอบประโลมใจ
แต่เขายังคงยืนนิ่ง ปฏิเสธด้วยใบหน้าเรียบเฉย
เงียบขรึมเหมือนที่เขาเป็นอยู่ในก่อนหน้านั้น
คืนหนึ่ง เขาเขียนจดห ມ ายยืดย าวถึงลูกสาวเพียงคนเดียว
ด้วยหน้าที่การงานทำให้เธอ กลับมาส่งคุณแม่ไม่ทัน
ชายชราหยิบจดห ມ ายขึ้น มาจูบ “ล าก่อนลูกรัก”
เขาวางจดห ມ ายและหยิบขวดย านอนหลับขึ้น มา
ข้างขวดย านอนหลับเหมือนภรรย าของเขากำลังยิ้มให้
จู่ๆ เ สี ยงโทรศัพท์บนหัวนอนก็ดังขึ้น “พ่อค่ะ ตอนนี้หนูอยู่สนามบินแล้วค่ะ ติ่งเนื้องอ กจะหายไปใน 24 ชั่ วโมง
เจ้านายใจดีให้หนูล าพักร้อน มาอยู่เป็นเพื่อนพ่อหนึ่งเดือนค่ะ อีกครึ่งชั่ วโมงเจอ กันนะคะพ่อ หนูรักพ่อค่ะ”
หลังจากศาตราจารย์เล่ า ให้ลูกศิษย์ฟังเสร็จ เขาก็ยกแก้วน้ำชาขึ้นดื่ม
“คุณรู้ไหม อะไรที่ทำให้คนเลิกคิดจบชีวิต”
“ไม่รู้ครับท่าน” ลูกศิษย์เก่าของชายชราตอบ “ไม่ใช่คำสอนในศาสนา ไม่ใช่นักจิตวิทย า
ไม่ใช่ทรัพย์สินเงินทอง แต่มันคือความรู้สึกง่ายๆที่เรียกว่าถูกรัก นั่นก็คือยังมีคนที่รักเราอยู่” คุณรักคนรอบข้างคุณหรือยัง?
