เมื่อเราโตขึ้น และผ่านช่วงชีวิตในแต่ละวัยไปนั้น หลายๆคน มักจะย้อนคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่ได้ทำร่วมกันกับเพื่อนในสมัยเรียน มัธยมด้วยกัน
ที่ไม่ว่าจะผ่านไปสักกี่สิบปี ก็ยังจำได้ไม่เคยลืม ว่าเรามีความผูกพันต่อ กัน มากขนาดไหน และนี่คือเหตุผลที่ทำให้เรารู้สึกว่าช่วงวัยนี้คือช่วงที่ดีที่สุดสำหรับคำว่า “เพื่อน”
1. เป็นตัวตนของตัวเองจริงๆ ไม่มีเปลือ ก ไม่ใส่หน้ากากเข้าหากัน ใครเป็นยังไง เห็นกันหมด ไม่ต้องมาทำฟอร์มใส่กัน รู้ใจกันเป็นที่สุด
2. ไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยว ส่วนใหญ่เพื่อนสมัยมัธยมจะคบกันด้วยใจ ไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง คบกันได้เพราะความเข้ากันได้ ไม่ใช่เพราะการพึ่งพา หรือ ต้องการผลประโยชน์ใดๆแอบแฝง
3. รู้จักกันถึงพ่อแม่ เป็นเพื่อนที่เราเรียกชื่อพ่อแทนชื่อเพื่อนแบบที่ไม่โดนโกรธ เรียกได้ว่า ไปไหน มาไหน เรียกได้สบาย ยกเว้นเวลาไปบ้านเพื่อน ต้องมีสติ เพราะถ้าเผลอเรียกแบบเดิมพ่อแม่เพื่อนอาจจะหัน มาคุยกับเราแบบไม่ทันตั้งตัวได้
4. เราใช้เวลาอยู่ด้วยกัน มากที่สุด เพื่อน มัธยมบางคนอยู่กับเราตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.6 วันละ 7-8 ชั่ วโมง ถึงตอนนี้คงไม่มีเพื่อนตอนไหนใช้เวลากับเราได้เท่าเพื่อนตอนสมัยมัธยมแล้ว ทุกอย่างในชีวิตตอนนั้น มันแทบจะกลายเป็นตัวเราในตอนนี้ จึงไม่แปลกที่หากเข้ากันได้ดีในสมัยมัธยม ก็สามารถคบกันได้ไปตลอดชีวิต
5. กิน เที่ยว ด้วยกัน วัยมัธยมเป็นวัยที่ติดกันยังกับตังเม ไปไหนไปกันเป็นฝูง เกาะกลุ่มกันแน่น กินก็กินด้วยกัน ทั้งๆที่ไม่ค่อยจะมีเงินไปซื้ออะไรกิน เที่ยวแบบกลุ่มเพื่อนด้วยกัน ความผูกพัน มันจึงถูกหล่อหลอมจนเป็นหนึ่งเดียวกัน วันละนิด ละหน่อย จนแยกกันไม่ออ ก
6. โดนครูดุทำໂ ท ษมาด้วยกัน จนไม่เหลือยางอายอะไรให้อายอีกแล้ว ใหม่ๆตอนโดนครูดุ หรือ ทำໂ ท ษอาจจะอายเพื่อนร่วมชั้นเรียนบ้าง แต่พอนานเข้า เราก็ชินกันไปเองจนไม่มีใครอายใครอีกแล้ว
7. มีอดีตและวีรกรรมร่วมกัน มายาวนาน เพื่อนที่คบกัน มาจนสนิท แนบแน่น จะมีประวัติศาสต์หรือวีรกรรมที่ร่วมทำกัน มามากมายหลายรสชาติ จนเล่ากี่ครั้งก็ไม่มีวันหมด
ทำให้เป็นข้อพิสูจน์ว่า ไม่ว่ากาลเวลา จะเปลี่ยนผ่านไปนานสักแค่ไหน ความเป็นเพื่อนก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย มันยังเหนียวแน่นและชัดเจนอยู่จนถึงตอนนี้
