ทุกข์จากสิ่งไหน ขอให้เดินออ กมาจากสิ่งนั้น

คนจนยิ่งจน… เพราะทำตัวเหมือนคนรวย คนรวยยิ่งรวย… เพราะทำตัวเหมือนคนจน

ไม่สำคัญว่า…มีทรัพย์มากหรือน้อย แต่สิ่งสำคัญ คือ…ต้องใช้ให้น้อยต่างหาก

ทำตัวให้เป็นปกติ …ใช้จ่ายในสิ่งที่จำเป็น ชีวิตจึงจะมีเหลือมากกว่าขาด

ไม่ยินดีในสิ่งที่ตนได้ ไม่พอใจในสิ่งที่ตน มี… เป็นคนอาภัพอับโชคที่สุดในโลก

ยินดีในสิ่งที่ตนได้ พอใจในสิ่งที่ตน มี… เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก

คนที่มีความสุข…มิใช่คนที่มีมากที่สุด แต่เป็นคนที่ต้องการน้อยที่สุด

ยิ่งมีความต้องการน้อยลง สมบัติที่มีอยู่เดิม…ก็ดูเหมือน มีมากขึ้น

ความสุขหรือความทุกข์ของชีวิต บางครั้งเหมือนการมองผ่านกระจก

หากกระจกใสสะอาด… เมื่อมองสิ่งใดย่อมมีแต่ความสุข หากกระจกขุ่น มัว ก็มีแต่ความทุกข์ใจ

ความสุขอยู่ไม่ไกล… เพียงเช็ดกระจกให้ใส เช็ดใจให้สะอาด ส่องกระจกบานไหนแล้วไม่ใส ก็เช็ดกระจกบานนั้น

เมื่อคุณทุกข์จากสิ่งไหน ขอให้เดินออ กจากสิ่งนั้น อย่าทนส่องกระจกขุ่น มัว แล้วมองอะไรได้ไม่ชัดเจน

ทุกข์เกิดขึ้นที่ตรงไหน ก็แก้ที่ตรงนั้น ทุกข์อยู่ที่ใจ…ทุกข์ของใครก็ของมัน

ทุกข์อยู่ที่ใจ…ใครจะเก็บไว้ก็ช่างมัน สุขอยู่ที่ใจ…ฉันเก็บมันไว้ทุกวัน สุขอยู่ที่ใจ…ฉันจะให้กันและกัน

คนที่น่าอิจฉาที่สุด ไม่ใช่คนที่รวยที่สุด แต่… คือคนที่ใช้ชีวิตได้มีความสุขที่สุด

เคล็ดลับแห่งความสุข 4 ประการ… อย่าลืมเอาจิตใจไปพักผ่อนบ้าง

น้อมนำหลักเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ ฝึกการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ใช้ชีวิตโดยรักษาความเป็นธรรมดาเอาไว้