ชายหนุ่มมีแฟนสาวอยู่คนหนึ่ง หญิงสาวหน้าตาธรรมดา… เธอไม่ชอบแต่งหน้าแต่งตาเหมือนหญิงสาวทั่วไป เล่นดนตรีไม่เป็น
ทำกับข้าวไม่เป็น แต่เป็นคนอ่อนโยน ใส่ใจผู้อื่น รู้จักเอาใจ ทุกๆวันหลังเลิกงาน… ระหว่างทางกลับบ้าน เธอซื้อ กับข้าวสำเร็จไปฝากชายหนุ่มทุกค่ำ
เธอมักจะออดอ้อนหลังทະ เ ล า ະกันทุกครั้ง ขอให้เขาอภัยที่เธอมักเอาแต่ใจ
เธอมักโทรหาก่อนที่เขาจะนอนเพื่อ กล่าวคำว่าราตรีสวัสดิ์ เธอบอ กขอให้เขานอนหลับฝันดี
เธอมักจะยืนโบกมือให้เขาอยู่หน้าบ้านเมื่อเขาออ กไปเที่ยวสนุกกับเพื่อนๆ
บอ กกับเพื่อนของเขาทุกคนว่า “เที่ยวให้สนุกนะคะ”
เธอรู้ความ แต่เธอไม่ได้รู้ทันชายหนุ่มมากนัก และ ชายหนุ่มก็ไม่ได้รักเธอมากเท่าไร
ชายหนุ่มแค่รู้สึกว่ามีแฟนอยู่เป็นเพื่อนยังดีกว่าอยู่คนเดียว
เมื่อวันเวลาผ่านไปนานวัน ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกเ บื่ ວ…!!
ดังนั้น… ชายหนุ่มจึงเริ่มค่อนขอดว่ากับข้าวที่เธอซื้อมาไม่อร่อยถูกปาก
ยามทະ เ ล า ະกันชายหนุ่มมักจะด่าทอเธอแบบเสียๆหายๆ
ไม่เคยโทรศัพท์เพื่อบอ กราตรีสวัสดิ์เธอ มีแต่รอให้เธอโทรมาเอง
เมื่อออ กไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ชายหนุ่มจะไม่ยอมรับโทรศัพท์ของเธอ
แม้กระทั่งดุด่าว่าเธอต่อหน้าคนอื่น ว่าเธอมาสาย ว่ามาแล้วหลบไปเที่ยวไหน?
แต่เธอไม่เคยโกรธชายหนุ่ม เธอได้แต่ก้มหน้าและถอนหายใจ
พอวันรุ่งขึ้น เธอ ก็ทักทายเขาเหมือนเมื่อวานไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
ชายหนุ่มจึงไม่เคยเห็นน้ำตาของเธอ เพราะเธอเข้มแข็ง… นี่คือข้อดีของหญิงสาว
แต่… กลับเป็นสิ่งที่ชายหนุ่มแอบคิดว่าเธอไม่มีความเป็นผญ.เอาเสียเลย
วันนี้เป็นวันเกิดของหญิงสาว แต่ชายหนุ่มกลับไม่จำ การเปลี่ยนแปลงจึงเกิดขึ้น…!!!
ตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนถึงบ่ายของอีกวัน หญิงสาวไม่ได้โทรศัพท์หาชายหนุ่มเหมือนดั่งเคย
จนกระทั่งค่ำแล้ว… ปกติเวลานี้ เธอมักหิ้วถุงอาหารมาให้เขาพร้อมรอยยิ้ม
แต่วันนี้กลับว่างเปล่า บนโต๊ะอาหารไม่มีกับข้าว ไม่มีแม้กระทั่งเสียงเธอ
เมื่อเขาเดินไปนั่งที่ห้องรับแขก ก็เห็นว่าที่ประตูมีจดห ມ ายฉบับหนึ่งสอดไว้
จดห ມ ายจ่าหน้าซองถึงเขา เขาจำได้ดีลายมือนี้ของหญิงสาว
เมื่อเขาเปิดอ่ า นข้อความในจดห ມ าย เขียนไว้ว่า….
…ที่รัก คุณรู้ไหมคะ ว่าการถูกรักจากใครสักคนนั้นเป็นอย่างไร…?
คนที่ถูกรักนั้น มักมีคนเตรียมกับข้าวให้ทานทุกวัน
คนที่ถูกรักนั้น ยามทະ เ ล า ະกัน หน้าที่ง้อ ก่อนเป็นของอีกฝ่ายเสมอ
คนที่ถูกรักนั้น มักได้รับโทรศัพท์จากอีกฝ่ายเสมอทุกๆวัน
คนที่ถูกรักนั้น เมื่อออ กไปเที่ยวกับเพื่อนนั้น เขาไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง
คนที่ถูกรักนั้น ต่อให้เขาทำความผิดอะไร อีกฝ่ายก็ไม่ด่าว่าให้เสียหายหรือเสียใจ
แต่กลับได้รอยยิ้ม การโอบกอดและให้อภัยจากเธอ
ที่รักคะ คุณรู้ไหมคะ ว่าการรักใครสักคนนั้นเป็นอย่างไร…?
ต่อให้เธอยุ่งยังไง ตกเย็นทุกวันเธอจะจัดหาอาหารเตรียมไว้ ต่อให้เหนื่อยก็ยินดีทำ
แม้เกือบจะถูกชนรถเพราะไปซื้ออาหาร แต่ก็ไม่ยอมปริปากบอ ก เพราะกลัวว่าเขาจะเป็นห่วง
การรักใครสักคนนั้น ต่อให้รู้ว่าเขาหาเรื่องอย่างไร้เหตุผล
แม้จะถูกตำหนิหรือด่าทอ เธอ กลับยอมอดสูเอ่ยคำขอໂ ท ษก่อน
การรักใครสักคนนั้น ต่อให้รู้ทั้งรู้ว่าเสียงตอบโทรศัพท์จะพูดแบบขอไปที
โทรไปบางครั้งก็ไม่ยอมรับสาย แต่ก็อดใจไม่ได้ หากไม่โทรก็ไม่วางใจ
การรักใครสักคนนั้น ยามที่อีกฝ่ายออ กไปเที่ยวกับเพื่อน
แม้เธอจะห่วงเพียงใด แต่ต่อหน้าเพื่อนๆของเขา
เธอต้องฝืนยิ้มแย้มทำเป็นแจ่มใส เพื่อให้เกียรติชายคนรักของเธอ
การรักใครสักคนนั้น ต่อให้รู้ทั้งรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้รักเธอ
แต่เธอ ก็ยังคงพยายาม กลั้นน้ำตาเอาไว้เพื่อชายที่เธอรัก
ฉันพยายามที่จะรักคุณ แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน
ฉันขอเดินจากคุณไปเอง เพื่อขอเป็นคนที่ถูกรักจากคนอื่นบ้าง
ลาก่อนค่ะ ขอให้คุณพบเจอคนที่คุณรักในเร็ววัน”
เมื่อชายหนุ่มอ่ า นจบ เขาพึ่งเข้าใจว่าการถูกรัก เป็นความโชคดีขนาดไหน
แต่การ รัก ต้องใช้ความอดทน มากเพียงเท่าใด
และ ตอนนี้ท้องเขาก็ร้องแล้ว กลับไม่มีอาหารวางไว้บนโต๊ะเหมือนเดิมเสียแล้ว
เขาเพิ่งรู้สึกตัวว่า ทุกครั้งที่ทະ เ ล า ະกัน เธอคือฝ่ายถูกแต่เธอไม่เคยเรียกร้องอะไร
เขาเพิ่งรู้สึกตัวว่า เมื่อคืนวานทำไมเขารู้สึกเหมือนขาดหายอะไรไป
ที่จริงก็เพราะไม่ได้รับโทรศัพท์บอ กฝันดีจากเธอนั่นเอง
เขาเพิ่งรู้สึกตัวว่า ทำไมเพื่อนๆต่างชื่นชมแฟนของเขา
เพราะ เธอไม่เคยกีดกันเมื่อเขาจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆตามลำพังเลย
เขาเพิ่งรู้สึกตัวว่า เธอดูแลเขาอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง แต่เขากลับมองไม่เห็นค่า
แถมยังรู้สึกรำคาญ จน มาถึงตอนนี้ วันที่ได้สูญเสียเธอไป….
คนที่ถูกรัก ขอให้คุณจงรักษาวาสนาที่มีอยู่ อย่าได้คิดว่าการที่เขาหรือเธอโทรหาคุณ
ยิ้มให้คุณ ซื้อหาอาหารมาให้คุณนั้นเป็นสิ่งที่ เขา และ เธอ สมควรต้องทำ
เรื่องของความรัก ไม่มีใครเป็นหนี้ใคร…!! มีแค่เพียงสิ่งที่ต้องทำ
เรื่องของความรัก ไม่มีใครกำหนดหน้าที่ไว้ว่าต้องทำอะไร แค่ได้ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดีก็เพียงพอ
