วันที่เราไม่เหลืออะไร คือวันที่เราจะได้เห็นอะไร

ในวันที่คุณสูญเสียทุกๆอย่าง คุณจะได้เห็นทุกๆสิ่ง และ นิสัยของทุกๆคน

คนที่ยังมีครบแทบจะไม่รู้สึกอะไรกับประโยคนี้ แต่คนที่เคยก้าวผ่าน

คำว่าชีวิตนี้จากเคยมี เคยได้ เคยเป็น แล้ววันหนึ่งแทบไม่เหลืออะไรสักอย่าง

แม้กระทั่งกำลังใจให้ตัวเอง มันเศร้ามากนะ

ความรู้สึกโดดเดี่ยว สิ้นหวัง ท้อแท้ หดหู่ เศร้า เหงา เซ็ง หมดอาลัยต า ຢอยากนี่

เหลียวหาใครสักคนไม่มี เป็นความรู้สึกแย่ ที่อยากจะบรรยายมันออ กมาได้หมด

สิ่งเหล่านี้ ไม่ได้ใช้สิทธิ์พิเศษแลกมา แต่ทุกๆ คน มีสิทธิ์ที่จะได้เท่าเทียมกัน

แหละนี่คือเหตุผล ว่าทำไมเราต้องอยู่คนเดียวให้เป็น

ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเองให้ได้ และรักตัวเองให้มากพอ

แม้วันหนึ่งไม่มีใครรัก เรายังเหลือตัวเราที่ยังรักและต้องการตัวเราที่สุด

เพราะไม่ว่าชีวิตจะเจอเรื่องราวที่ก้าวผ่านยากที่สุด สุดท้ายก็มีแค่ตัวเราที่ต้องผ่านไปให้ได้

แล้วเมื่อผ่านไปได้คุณจะรู้ว่าคนที่ยังอยู่ สำคัญมากกว่าคนที่หายไปแน่นอน

แล้วเมื่อคนที่หายไปอยากเดินกลับมาอีกครั้ง เขาจะทำให้เรารู้ว่า ชีวิตเราไม่จำเป็นต้องมี(เขาเหล่านั้น)ก็ได้

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.