ในวันนี้เรามีเรื่องราวของชายคนหนึ่ง ที่มีภรรยาอยู่แล้ว แต่ดันไปเจอผญ.อีกคน จึงครุ่นคิดอยู่นาน แล้วก็ไปถามหลวงพ่อ หลวงพ่อจึงพูดให้เขาเข้าใจ
กลางดึกคืนหนึ่ง…มีพระหนึ่งรูปกับฆราวาสหนึ่งคนสนทนากันอยู่ในวัด
ฆราวาส : หลวงพ่อครับ ผมแต่งงานแล้ว แต่ตอนนี้ไปตกหลุมรักหญิงสาวคนหนึ่ง ผมจะทำอย่างไรดีครับ?
พระ : โยมมั่นใจไหม…ว่าผญ.คนนี้จะเป็นคนสุดท้ายที่โยมจะรักตลอดไป
ฆราวาส : แน่ใจครับ
พระ : งั้นโยมก็ต้องหย่ากับภรรยาคนนี้ แล้วก็ไปขอเธอแต่งงานซะ
ฆราวาส : แต่ภรรยาคนปัจจุบันของผมก็อบอุ่น ใจดี เป็นคนดีไม่แพ้กัน ถ้าผมทำอย่างนั้น มันจะไม่โหดร้ ๅ ย ไร้ซึ่งคุณธรรมเกินไปหรอครับ
พระ : ในชีวิตการแต่งงานการไร้ซึ่งความรักถึงจะถึอว่าโหดร้ ๅ ยไร้คุณธรรม ตอนนี้โยมรักคนอื่นแล้ว ไม่ได้รักเขาแล้ว การทำแบบนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ
ฆราวาส : แต่ภรรยาของผมรักผมมาก รักอย่างลึกซึ้งหมดใจด้วย
พระ : งั้นเขาก็มีความสุข
ฆราวาส : ผมจะหย่ากับเขาไปแต่งงานกับคนอื่น เธอต้องรู้สึกทุกข์ทรมานถึงจะถูก ทำไมหลวงพ่อบอกว่าเธอจะมีความสุขล่ะครับ
พระ : ในชีวิตการแต่งงานเขายังมีความรักให้โยมอยู่ แต่โยมหมดสิ้นความรักต่อเขาแล้ว ในความเป็นจริง การมีเป็นความสุข การสูญสิ้นเป็นความทุกข์ ดังนั้นคนที่ทุกข์ทรมานคือโยมตะหาก
ฆราวาส : แต่ผมกำลังจะหย่ากับเขาเพื่อไปแต่งงานกับคนอื่น เขากำลังจะเสียผมไป
พระ : โยมผิดแล้ว โยมเป็นแค่รูปธรรมการแสดงความรักแบบหนึ่งของชีวิตแต่งงาน เมื่อรูปธรรมนี้หายไป
ความรักแท้ของเขาก็จะเปลี่ยนไปอยู่ที่รูปธรรมอันอื่น ดังนั้นความรักแท้ในชีวิตการแต่งงานของเขาไม่เคยสูญเสียไป เขาก็เลยมีความสุข ส่วนโยมทุกข์ทรมาน
ฆราวาส : เขาเคยบอกว่าชีวิตนี้รักแต่ผมเท่านั้น เขาจะต้องไม่รักคนอื่นแน่ๆ
พระ : โยมเคยพูดประโยคนนี้มั้ย?
ฆราวาส : ผม…ผม…ผม…
พระ : เทียนสามเล่มที่โยมมองเห็นตอนนี้ เล่มไหนสว่างที่สุด?
ฆราวาส : ผมแยกไม่ออก ดูเหมื่อนว่าจะสว่างเท่าๆกัน
พระ : เทียนสามเล่มนี้ก็เปรียบเสมือนผญ. 3 คน หนึ่งในนั้นก็คือหญิงสาวคนที่โยมบอกว่าโยมรักที่สุด แต่โยมกลับหาเธอไม่เจอ
โลกใบนี้กว้างใหญ่มโหฬาร ผู้คนก็มีมากมาย ผญ.ก็มีนับไม่ถ้วน แค่เทียนสามเล่มโยมยังหาเล่มที่สว่างที่สุดไม่ได้ แล้วโยมจะมั่นใจได้ยังไงว่าเธอคนนี้จะเป็นคนสุดท้ายที่โยมจะรัก
ฆราวาส : ผม…ผม…ผม…
พระ : ตอนนี้เดินไปหยิบเทียน มาหนึ่งเล่ม วางไว้หน้าโยม แล้วใช้ใจมอง เล่มนั้นก็จะสว่างที่สุด
ฆราวาส : นั่นหลวงพ่อไม่ต้องบอกผมก็รู้ มันอยู่หน้าสุดมันก็ต้องสว่างที่สุดแน่ๆ
พระ : เอามันกลับไปวางไว้ที่จุดเดิม ลองดูใหม่ซิ ว่าเล่มไหนสว่างสุด
ฆราวาส : ผมก็ยังดูไม่ออกว่าเล่มไหนสว่างสุด
พระ : ในความเป็นจริงแล้ว เทียนเล่มที่โยมหยิบมาวางตรงหน้าเมื่อกี้ก็คือหญิงคนนั้นที่โยมรัก เมื่อโยมรักเธอ ก็เหมือนเอาเทียน มาวางไว้ใกล้ๆ มันก็จะถูกดวงตาของโยมขยายใหญ่
แต่เมื่อเอากลับไปวางที่เดิม โยมก็จะรู้สึกว่ามองหาเล่มที่สว่างที่สุดไม่เจอ ความรักที่บอกว่าเป็นรักสุดท้ายจริงๆแล้วไม่มีจริงหรอกโยม มันก็เป็นแค่ภาพลวงตา ไม่มีจริง
ฆราวาส : ผมเข้าใจแล้ว หลวงพ่อไม่ได้บอกให้ผมหย่า เพียงแต่กำลังชี้จุดให้ผมเข้าใจ
พระ : โยมไปเถิด
ฆราวาส : ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมควรจะรักใคร เขาก็คือภรรยาของผมนั่นเอง
พระ : อามิตตาพุทธ อามิตตาพุทธ