นี่เป็นเพียงความคิดของพวกผู้ชาย ที่คิดกับผู้หญิงในช่วงการเริ่มต้น หากใครกำลังเริ่มต้นกับหนุ่มคนใหม่ควรนำไปลองประยุกต์ใช้นะคะ
ผู้ชายมากมายที่ใช้เวลาช่วงแรกๆของการเดทมองหาสัญญาณว่านี่จะเป็นน ร กมั้ย เขาจะได้หาทางหนีแต่เนิ่นๆ ใช่ มันฟังดูน่าสมเพชนักและก็ขี้แพ้น่าดู
แต่มันจริงนะคุณ ดังนั้นกลยุทธ์ก็คือ การจะได้ตำแหน่งแฟนสาวมาครองนั้น เรื่องทำให้ใจเราเตลิดยังสำคัญน้อยกว่าทำอย่างไรไม่ให้เราวิ่งหนี เริ่มจากการอย่าทำพฤติกรรมที่เรามองว่าเป็นสาวโ ร คจิต (หรืออย่างน้อยก็น่ารำคาญ
โทรฯ หาตลอด
ผู้ชายเชื่อว่าคุณคิดถึงเขาไม่หยุดไม่หย่อน แต่เราไม่อยากได้หลักฐานของมันเมื่อแฟนเริ่มโทรตาม เรารู้สึกเหมือนว่าเราโดน-สะ-กด-รอย-ตาม ที่แย่กว่านั้น เราไม่อยากรู้สึกว่าเราถูกล่าม โดยเฉพาะเวลาต่อหน้าเพื่อนๆผู้ชาย
วิธีรับมือก็คือ ถ้าคุณห้ามใจไม่โทรศัพท์หาเขา แฟนคุณก็จะเฝ้ารอโทรศัพท์คุณ และพอเวลาเจอกันคุณก็จะมีเรื่องเหลือให้คุยกัน
ทิ้งข้าวของเกลื่อนกลาด
ผู้ชายไม่โง่อย่างที่เห็น พอคุณแกล้งทำเป็นลืมเสื้อในไว้ในห้องน้ำของพวกเขา เขาก็รู้ว่า (1) คุณกำลังหาข้ออ้างจะกลับมาอีก (2) คุณกำลังสร้างอาณาเขตของตัวเอง ถ้าความสัมพันธ์ยังไม่จริงจัง ข้าวของของคุณก็ไม่ควรจะอยู่ที่บ้านเขา และถ้าคุณบังคับให้เป็นเบบนั้น มันจะกลับตาลปัตร
แสดงความเป็นเจ้าของ
ผู้หญิงบางคนก็เล่นตัวจริงๆ กว่าจะทำให้เธอชอบได้ ซึ่งนั่นก็โอเค ตราบเท่าที่เล่นกันอย่างแฟร์ๆ แต่ไม่ใช่ว่าเวลาออกไปข้างนอกด้วยกันจะต้องจี๋จ๋ากันเกินเหตุ ทำให้พวกผู้ชายทั้งหลายคิดว่าพวกเขาเป็นสมบัติของเธอๆทั้งหลาย
ก้าวเร็วเกินเหตุ
พูดถึงเรื่องความสัมพันธ์ ผู้ชายเคลื่อนไหวอยู่สองระดับคือ ช้ากับหยุด พวกเขาต้องการการผลักดัน แต่ไม่ใช่ผลักกันเต็มแรงทันที ตัวชี้ที่เห็นๆก็คือ เรื่องความผูกพัน และอีกเรื่องที่ทำให้พวกเขาขวัญเสียก็คือ การพาเขาไปพบพ่อกับแม่ตอนเดทครั้งที่สาม
